In de trein kun je zo lekker lezen. Stapels neem ik mee, en ach ik zal toch wel de helft op z’n minst doorbladeren. Het nieuwe copyright, “right to copy”, een uitgave van Alares, lag alweer even op mijn bureau. Ik had het daar laten liggen om het hoofdstuk `De mens als kenniswerker’ nog eens te lezen. Wat ik wel een mooi gegeven (of gevonden) vond, was de zin `ongeacht het formaat van het bedrijf zijn er buiten de muren altijd meer slimmere mensen dan daar binnen’. Beschreven wordt het Innocentive platform, waar `seekers’ and `solvers’ elkaar vinden rond RenD problemen. Toch maar eens kijken!
 |
 |
| Kweetetal, Valsefie en Wormpa … | Colofon met Skype en LinkedIn gegevens … |
Een heel ander boek, is `Heks Kweetetal’ van Patricia David. Voor wie het niet kent (zou zomaar kunnen), Kweetetal is vergeetachtig geworden, en slechtziend en kan dus zelfs niet meer uit haar toverboek lezen. De wijze uil raadt haar aan een toverbril aan te schaffen, maar ze mag vogels niet meer in spinnen veranderen (en vervolgens opeten). Kweetetal luistert netjes naar de uil, maar verveelt zich zo! En wat doet Kweetetal? Kweetetal gaat om de eenzaamheid te verdrijven naar de bibliotheek … en verleidt de bibliothecaris tot het maken van lawaai! Haha, wat een lol, en ze neemt een leuk stripboek mee naar huis. Verveling weg. Is mooi toch?
Blog views as per June 25, 2013: 1606. After that date post was migrated to this new url.